Robert Kuśmirowski
Artysta tworzy imitacje rzeczywistości, płynnie porusza się w czasie i przestrzeni, wybiera z nich elementy i tworzy nowe konfiguracje, które nie są ani dokumentem ani falsyfikatem. Porusza się na obrzeżach pamięci, prawdziwej materii i czystej kreacji. Tworzy instalacje, performance, obiekty, fotografie, rysunki i eksperymenty dźwiękowe. Pisze pracę doktorską o wyższości kopii nad oryginałem.
W latach 1998-2003 studiował na Wydziale Artystycznym Instytutu Sztuk Pięknych na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, gdzie uzyskał dyplom w pracowni rzeźby Sławomira Andrzeja Mieleszki. W roku akademickim 2002-2003 przebywał na stypendium w Pracowni Metalu i Modelowania na Uniwersytecie Rennes 2, Beaux-Arts Rennes. Jest laureatem Paszportu POLITYKI (2005) i Nagrody Artystycznej Miasta Lublin (2006). Prowadzi w Lublinie Towot Squat.
Jego prace imitują przedmioty, dokumenty, fotografie zaczerpnięte z przeszłości. W swoich pierwszych realizacjach kopiował pojedyncze przedmioty, od znaczka po wagon towarowy (debiut w Galerii Białej w 2002 roku). Oryginalne elementy mieszały się z artystyczną rekonstrukcją. Niejednokrotnie użyte w różnych instalacjach lustra i szyby demaskowały iluzoryczność i optyczne złudzenie, którym ulegała publiczność. Artysta konstruuje sugestywne obrazy w oparciu o przedmioty znalezione, własną wiedzę, intuicję i wyobrażenia. W projekcie "The Ornaments of Anatomy" (2005-2006) Kuśmirowski stworzył swoje alter ego - doktora Verniera, badacza anatomii i autora zagadkowych ksiąg, przypisał mu także przedmioty i całe przestrzenie - ogromną bibliotekę oraz wypełnione niezliczoną ilością rekwizytów gabinety i laboratoria. Podróże w przeszłość są nieraz związane z realnym przemieszczaniem się, jak w przypadku przemierzania trasy Paryż - Lipsk rowerem z początku XX wieku marki A. Wollberg czy samotna piesza, zimowa wędrówka z Łodzi do Paryża.
Artysta chętnie przywołuje w swoich realizacjach czasy PRL-u. Wystawa "Prace" (2006) w Gorzowie Wielkopolskim składała się z dwóch ekspozycji - współczesnej oraz w stylu lat 60., z wykorzystaniem prac z tego okresu. Na otwarciu artysta z typową dla siebie skrupulatnością zainscenizował dwa wernisaże, oglądane przez gości z antresoli. Na wernisażu sprzed czterech dekad królowała wódka, papierosy i wuzetki, na drugim atmosfera była bardziej stonowana. Kolejną reminiscencją minionej epoki jest instalacja przestrzenna "Portier" w ośrodku "Rozdroża" w Lublinie. Maleńkie pomieszczenie - portiernia, zostało pieczołowicie zaaranżowane w tym duchu z użyciem charakterystycznych detali. Jedyny ślad, jaki pozostał po portierze to kartka na szybie z napisem "Zaraz wracam".
W większych instalacjach, takich jak "Masyw kolekcjonerski" w krakowskim Bunkrze Sztuki, ujawnia się kolekcjonerskim zamiłowanie artysty - nagromadzone przedmioty tworzą wówczas trudne do ogarnięcia zbiory, określone przez Joannę Mytkowską jako "barok nadmiaru i entropia detali". Kuśmirowski toczy nieustanną grę z pamięcią, historią i nostalgią, jaka towarzyszy kulturze wizualnej mnożącej kolejne warstwy.
Na festiwalu Open City zaprezentuje akcję, której rezultatem będzie trwała interwencja w przestrzeń zastaną.
„+ -”
Miejsce: plac pomiędzy ulicami Żwirki i Wigury i Grottgera